چشمه های انتظار

تصاویری از لحظه وداع دو یار دیرین

خواص گیاه آویشن :
بیان اینکه آویشن درختچه ای کوتاه و پر از شاخه های علفی و جزء خانواده گیاه نعناع است، گفت: این گیاه برای بهبود و درمان بیماری ها استفاده می شود و یک آنتی اکسیدان قوی برای حفظ چربی های بدن در برابر آسیب رادیکال های آزاد است.

وی با بیان اینکه گیاه آویشن برای سلامتی مفید است، اظهار داشت: از گیاه و دمنوش آویشن در مصارف زینتی، آشپزی، مواد شوینده و مواد دارویی استفاده می شود.

عباسی مصرف آویشن بر افزایش قد و طول عمر انسان تاثیر گذار دانست و تصریح کرد: روغن گیاه آویشن دارای خواصی مانند افزایش قدرت ذهنی، بهبود سلول های بدن، تسریع جریان خون و جوانسازی پوست است.

این پژوهشگر طب سنتی با اشاره به تأثیر گیاه آویشن در درمان آکنه تاکید کرد: مصرف گیاه آویشن باعث کاهش موخوره، فشار خون، سرطان روده بزرگ، پوسیدگی دندان و ریزش مو می شود.

به گفته وی، روغن گیاه آویشن در تولید محصولاتی مانند صابون، شامپو، خمیر دندان و عطر کاربرد دارد.

عباسی با بیان اینکه این گیاه دارای خاصیت ضد باکتری است، تصریح کرد: ویتامین K موجود در آویشن باعث افزایش کلسیم، آهن بدن و بهبود پوکی استخوان می شود.

وی درباره دمنوش آویشن گفت: مصرف این دمنوش در فصل زمستان باعث بهبود سیاه سرفه، برونشیت، خلط گلو، تنفس و هضم غذا می شود.

این پژوهشگر طب سنتی با اعلام اینکه مبتلایان به کم و پر کاری تیروئید از مصرف آویشن خود داری کنند، اظهار داشت: مصرف زیاد گیاه و یا دمنوش آویشن در دوران بارداری احتمال سقط جنین را افزایش می دهد.

وی با بیان اینکه تیمول، یکی از مواد شیمیایی موجود در آویشن است، تصریح کرد: وجود مواد شیمیایی مانند کلرهگزیدین و تیمول در گیاه آویشن در زمان مصرف از پوسیدگی دندان جلوگیری می کند.

عباسی در خصوص بیماران کلیوی و افراد دارای تنگی نفس اظهار داشت: این افراد برای بهبود و کاهش بیماری، 10 گرم گیاه آویشن را با یک قاشق مربا خوری عسل مخلوط کرده و دم کنند.

این پژوهشگر طب سنتی با بیان اینکه مصرف آویشن برای بعضی افراد مضر است، افزود: ماده شیمیایی تیمول ممکن است باعث کاهش ضربان قلب، افت دمای بدن، بروز حالت تهوع، استفراغ، سرگیجه، سردرد و تاخیر در روند انعقاد خون شود.

روز نهم دی روز بصیرت

نظر سنجییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی

آیا اهدای عضو حرام است؟ +نظر مراجع تقلید:
این روزها از اهدای عضو افراد دچار مرگ مغزی بسیار شنیده می‌شود؛ اما حکم و قاعده شرعی در این باره چیست؟
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سوال، چنین است:

حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مدظله العالی):
اگر استفاده از اعضاى بدن بیماران مذکور براى معالجه بیماران دیگر، باعث تسریع در مرگ و قطع حیات آنان شود جایز نیست؛ در غیر اینصورت اگر عمل مزبور با اذن قبلى وى صورت بگیرد یا نجات نفس محترمى متوقف بر آن عضو مورد نیاز باشد، اشکال ندارد.

حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مدظله العالی):
قطع اعضا میت مسلمان جایز نیست و مستلزم دیه است و دفن آن در صورت قطع واجب است؛ مگر این که حیات مسلمانى بر آن متوقف باشد که در این صورت جایز است ولى دیه واجب است. اگر خودش وصیت کرده باشد دیه ساقط است؛ ولى اگر حیات مسلمانى متوقف نباشد و وصیت کرده باشد، عمل به آن مورد اشکال است.

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مدظله العالی):
اهدای عضو در غیر فرض ضرورت، جایز نیست.

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مدظله العالی):
به نظر اینجانب برداشتن عضو مسلمانی که هنوز فوت نکرده و لو مرگ مغزی او مسلم باشد، جایز نیست.

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مدظله العالی):
در صورت نیاز و ضرورت، با رضایت بستگان و با رعایت شرایط اشکالی ندارد.

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی (مد ظله العالی):
در صورت وصیت میت، مانعی ندارد و در غیر اینصورت باید با صلاحدید حاکم شرع ( ولی فقیه) باشد.

حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی (مد ظله العالی):
تشریح بدن مسلمان مرده جایز نیست و بر تشریح کننده، دیه جنین مسلمان، به تفصیلى که در کتاب دیات مذکور است، لازم مى‌شود.

اگر زنده ماندن مسلمان، متوقف بر تشریح بدن مرده‌اى شود و تشریح بدن غیر مسلمان یا مشکوک الاسلام ممکن نباشد و راه دیگرى براى زنده نگه داشتن آن مسلمان نباشد، در اینصورت جایز است که بدن مسلمان مرده را تشریح کنند و دیه جنین مسلمان، به تفصیلى که در باب دیات ذکر شده است، بر تشریح کننده لازم مى‌شود.

بریدن عضوى از اعضاى بدن مسلمان مرده مانند چشم و غیر آن به منظور پیوند زدن آن به بدن شخص زنده جایز نیست، و قطع کننده باید دیه آن عضو را که دیه اعضاى جنین مسلمان است بپردازد، ولى چنانچه زنده ماندن مسلمان متوقف باشد بر اینکه عضو بدن مسلمان مرده‌اى را ببُرند و به او پیوند زنند، بریدن آن عضو جایز است؛ ولى قطع کننده باید دیه آن را بپردازد و پس از پیوند، که جزء بدن زنده گشت، احکام بدن زنده بر آن جارى است.

اگر کسى در حال حیات خود وصیّت کند که پس از مردن او عضوى از اعضاى او را قطع کنند و به دیگرى پیوند زنند، صحّت این وصیّت محلّ اشکال است.

* استفتائات از دفاتر آیات عظام و توسط سایت اسلام کوئست گرفته شده است.
منبع:مشرق